ME THN ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

• Oι φοιτητικές εκλογές στις 9 Απρίλη, αποτελούν σημαντική αναμέτρηση σε μία κρίσιμη περίοδο. Μία περίοδος που έρχεται να δείξει πολλά στους φοιτητές τόσο με την κατάσταση που επικρατεί στο πανεπιστήμιο, όσο και με την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα στην κοινωνία. Στα πανεπιστήμια φαίνεται ότι ένα χρόνο μετά την πραξικοπηματική ψήφιση του νέου νόμου πλαίσιο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. στα πλαίσια της συνολικής προώθησης της αντιεκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, ανοίγει κεντρικά τα ζητήματα του εσωτερικού πρότυπου κανονισμού, των τετραετών επιχειρησιακών προγραμμάτων-ζήτημα χρηματοδότησης , των μεταπτυχιακών και της έρευνας.

• Τα τέσσερα αυτά νέα νομοσχέδια αποτελούν την πιο κραυγαλέα προσπάθεια υλοποίησης των στρατηγικών στόχων του ελληνικού αστικού συνασπισμού εξουσίας, στο χώρο της εκπαίδευσης, στα πλαίσια πάντα των εντολών της Ε.Ε. και του Κ.Ε.Χ.Α.Ε.(κεντρικός ευρωπαϊκός χώρος ανώτατης εκπαίδευσης). Η αξιολόγηση, οι πιστωτικές μονάδες, η πειθάρχηση του φοιτητικού σώματος, τα νέα κατασταλτικά μέτρα για τις μαχητικές μορφές παρέμβασης του φοιτητικού κινήματος μέσα στις σχολές, καθώς και η επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου, είναι οι προσταγές που εμπεριέχουν τα τέσσερα νέα νομοσχέδια.

• Ανοικτό είναι επίσης και το μέτωπο της κοινοτικής οδηγίας 36\05 για τα κέντρα ελεύθερων σπουδών (που προβλέπει την εξίσωση των τριετών bachelor με των ελληνικών πανεπιστημιακών πτυχίων), καθώς η κυβέρνηση δέχεται αλλεπάλληλες πιέσεις από την Ε.Ε. για την ενσωμάτωση των εν λόγω διαταγμάτων.

• Στο μέτωπο της ασφάλισης , λόγω της γενικευμένης διαταραχής που υπάρχει στην κοινωνία και επειδή οι φοιτητές έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με την ασφαληστρική μεταρρύθμιση, δείχνουν πως μόνο παθητικοί δέκτες αυτής της κατάστασης δεν είναι.

• Τις τελευταίες εβδομάδες δείχνει το φοιτητικό κίνημα να ξαναμπαίνει σε κινηματική τροχιά, βάζοντας στο στόχαστρο τόσο την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης όσο και το σύνολο των εκπαιδευτικών νόμων ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.

• Η επονομαζόμενη γενιά των 700 ευρώ που σήμερα είναι φοιτητές, αμφισβητεί και ψάχνει συνολικούς τρόπους αντίστασης και απεμπλοκής από αυτή την κατάσταση.

• Με ολοκληρωμένο και συνολικό τρόπο καλείται να αναμετρηθεί και η ΕΑΑΚ με τα ερωτήματα αυτά.

• Έχοντας σαν προίκα τον πρωτοπόρο ρόλο που έπαιξε στο κίνημα που ζήσαμε το προηγούμενο διάστημα (2006-2007) , έχει αυξημένα καθήκοντα. Καθήκοντα απεμπλοκής και πολιτικοποίησης κομματιών που πρωτόλεια αμφισβητούν, από τις δυνάμεις που εκφράζουν μέσα στις σχολές τα αστικά κόμματα (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) και αποτελούν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο υποστηρικτές της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

• Η ΔΑΠ αποτελεί τον εκφραστή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια, ενώ και η ΠΑΣΠ αν και τυπικά αντιπολιτευόμενη στηρίζει με ουκ ολίγους τρόπους την πολιτική αυτή.(πλήρης στήριξη των πρυτανικών αρχών).

• Απέναντι στις δυνάμεις της καθεστωτικής Αριστεράς (ΠΚΣ-ΔΙΚΤΥΟ), υπογραμμίζεται η ανικανότητα και ανεπάρκεια της ΠΚΣ να πυροδοτήσει και να εμπνεύσει κινήματα. Από την άλλη, τονίζεται το κενό γράμμα της Αριστεράς, (ΔΙΚΤΥΟ-ΑΡ.ΕΝ.) που δε παίρνει διαζύγιο από το ριζοσπαστικό κυβερνητισμό, από τις εναλλακτικές φαντασιώσεις για την Ε.Ε. καθώς και στην ουσία από ένα καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο.

• Η Ε.Α.Α.Κ έχει πάνω από όλα ως καθήκον της, να απαντήσει θετικά στο ερώτημα για το ποιος μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση αυτή σε εκπαίδευση και εργασία.

• Η απάντηση που δίνει είναι η Ε.Α.Α.Κ είναι η «άλλη Αριστερά». Μία αριστερά που δεν αρκείται στην μνημόνευση των κινημάτων από τις φωτογραφίες του παρελθόντος, αλλά με την πείρα αυτών προσπαθεί να σκιαγραφήσει νέα ακόμη πιο μεγάλα κινήματα. Μία αριστερά που δεν αρκείται σε αυτά που της δίνουν αλλά τα θέλει όλα. Μία αριστερά ανεξάρτητη που δεν βασίζεται σε γραμματείς και φαρισαίους αλλά προτάσσει τον αγώνα στα χέρια των φοιτητών και των εργαζομένων.