Παρασκευή 11 Απριλίου 2008
1 ΚΙΛΟ ΜΠΟΓΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ!
ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΕΧΝΩΝ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΓΙΝΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΙΧΟ ΕΒΑΨΕ Η Ε.Α.ΑΚ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΑΝ 'ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ' ΠΟΛΊΤΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΠΕΡΓΙΩΝ. ΜΙΛΗΣΑΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΒΑΦΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ, ΜΙΛΗΣΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΓΙΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΒΑΜΜΕΝΟΣ ΤΟΙΧΟΣ ΤΗΝ ΧΑΛΑΕΙ, Ε ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΗΣΤΡΙΚΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΞΕ ΚΑΝ ΕΧΟΥΝ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΑΧΟΛΗΘΟΥΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ. ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΦΟΡΕΣΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Α.Α.Κ. ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΤΡΟΜΕΡΟ...
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ Ε.Α.Α.Κ. ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
1 ΚΙΛΟ ΜΠΟΓΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΉ ΜΑΣ!
Αν το πρόβλημα είναι αισθητικό τότε να βρούμε τίποτα επαγγελματίες γκραφιτάδες. Αλλά δεν είναι αυτό. Το καθεστώς ενοχλείται όταν ταράζεται η ηρεμία του. Ας σκεφτούμε όμως συνάδελφοι, γιατί μια τόσο μικρή κίνηση θορύβησε τόσο πολύ τις μεγάλες πόρτες; Είναι προφανές ότι νιώθουν να απειλούνται γιατί είχαν συνηθίσει να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να τους αμφισβητεί κανένας.
----Καποιους δεν τους ενοχλεί επί της ουσίας η μπογιά αλλά η «κίνηση» και το «μήνυμα», είναι το ότι δεν είναι όλοι σκυλάκια της κυβέρνησης, των μεγαλοκαθηγητών και των φοιτητοπατέρων, που μας θέλουν σκυφτούς. υπάκουους και ενσωματωμένους στις επιλογές τους. Και εξηγούμαστε: δεν απολογούμαστε εμείς για ένα κιλό μπογιά, να απολογηθούν τα καθεστωτικά κόμματα και τα τσιράκια τους:
1. για τον αντιασφαλιστικό νόμο.
2. για την ιδιωτικοποίηση και την υποχρηματοδότηση της παιδείας.
3. για το που έχουν φτάσει τους φοιτητικούς συλλόγους στο Ιόνιο πανεπιστήμιο.
4. για τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές στα βαλκάνια.
Θα αντιτείνει κάποιος: δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι να εκφραστείτε; Τρόποι υπάρχουν πολλοί. Όσοι αντιδρούν όμως για ένα κιλό μπογιά είναι υποκριτές, κρύβουν τη συνενοχή τους σε όσα κάνει η κυβέρνηση.
Τι σου κάνει λοιπόν έναν σύνθημα, ε!!! Απελευθερώνει τους ανθρώπους.
Βγάζει το μέσα τους έξω και προπάντων δείχνει την όχθη που επιλέγει ο καθένας στη ζωή του. Η βεντάλια των επιλογών τους φτάνει από τους ανοιχτούς ρουφιάνους μέχρι τα παιδιά της υπεύθυνης αριστεράς που συμπεριφέρεται ως κατοικίδιο. Πάρτε θέση λοιπόν ανοιχτά, με το άσυλο ή με την αστυνομοκρατία; Στην ιστορία πάντα υπάρχει ένας «ΑρτέμηςΜάτσας», που καλεί τον κόσμο στην υπηρεσία του συστήματος,είτε για'«τριάντα αργύρια», είτε για τριάντα μαθήματα, είτε για μια συστατική επιστολη. Στην ιστορία υπάρχει και η ηττημένη αριστερά που·δεν προτάσσει'τη ρηξη.
Να το πούμε ξεκάθαρα: το ζήτημα είναι πολιτικό. Στη μάχες που έρχονται θα μας βρείτε μπροστά'σας:το διακύβευμα δεν είναι ένα σύνθημα, είναι οι ανάγκες, Kαι τα δΙKαIιωματα της νεoλαίας και των εργαζαμένων. Συνάδελφοι να δούμε πίσω από τις λέξεις, τα προσωπεία πέφτουν, τη συλλογικότητα φοβούνται, και την ανατρεπτική δύναμη που κρύβει μέσα της. Να υπερασπισούμε το άσυλο, τις ιδέες μας και τις ανάγκες μας!
ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!
Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου