Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Kevin Moore (Chroma Key , ex-Dream Theater keyboardist)



Kevin Moore - ''No rest for the wicked''

O Kevin Moore γεννημένος το 1967, είναι ιδρυτικό μέλος, συνθέτης των Chroma Key. Πριν τη δημιουργία αυτού του μουσικού project υπήρξε ιδρυτικό μέλος των Dream Theater, πασιγνωστη progressive μπάντα πια.
Ο Kevin Moore, γέννημα-θρέμα της γνωστής περιοχής της Νέας Υόρκης Long Island, ξεκίνησε τα πρώτα του μαθήματα πιάνου στα 6 του και στα 12 είχε ολοκληρώσει την πρώτη μουσική του σύνθεση. Αποφοιτώντας με καλό βαθμό από το σχολείο το 1985 μπήκε στο πανεπιστήμιο SUNY Fredonia όπου σπούδασε κλασσική μουσική, τελειώνοντας μπήκε στους Majesty (πρώιμοι (κιθαρίστας Dream Theater) και ο Dream Theater). Την μπάντα αυτή την είχαν δημιουργήσει οι παιδικοί του φίλοι John Petrucci & John Myung (μπασίστας Dream Theater) οι οποίοι είχαν συναντήσει τον Mike Portnoy (ντράμερ Dream Theater) κατά την διάρκεια φοίτησής τους στο γνωστό Berkleey School of Music. Αλλάζοντας δύο τραγουδιστές- Chris Collins & Charlie Dominici) κατέληξαν στον James LaBrie που σταθεροποίησε την σύνθεση της μπάντας η οποία από Majesty μετονομάστηκε σε Dream Theater.

Dream Theater εποχή

O Κevin Moore με τους Τheater έμεινε μόνο στα 3 πρώτα album τους ''When Dream and Day Unite''-1989 , ''Images & Words''-1992 , ''Awake''-1994 . Σε αυτά τα 5 χρόνια έγιναν περιοδείες σε όλο τον κόσμο και η μπάντα έβαλε τις βάσεις για να φτάσει ψηλά αργοτερα.
Το 1994-με την ολοκλήρωση του τρίτου άλμπουμ ''Awake''- ο Μοοre αποφασίζει να εγκαταλείψει τους Theater. Σε αυτό το δίσκο ο Moore θα συνθέσει ένα από τα πιο ''δραματικά'' κομμάτια των Theater , το ''Space-Dye Vest'', ένα κομμάτι βασισμένο στο πιάνο που μιλάει για το πως ένα άτομο ερωτεύτηκε ένα πανέμορφο μοντέλο που είδε σε ένα περιοδικό. Στην ουσία το ατόμο που ερωτεύτηκε το μοντέλο ήταν ο ίδιος..Πριν το τέλος της μίξης του άλμπουμ ο Μοοre ανακοίνωσε την αποχωρησή του από το συγκρότημα αφήνοντας πολλά ερωτηματικά πίσω του. Οι λόγοι ήταν η έλλειψη ενδιαφέροντος για αυτό το είδος μουσικής όπως επίσης και η επιθυμία του να κινηθεί μόνος του στον χώρο της μουσικής και σε άλλα πιο πειραματικά μονοπάτια. Παρόλα αυτά οι Theater τον κάλεσαν να παίξει σε μερικά reunion shows αλλά αυτός αρνήθηκε για άλλη μια φορά. Επίσης επιθμούσε να μην γραφτεί στην επίσημη βιογραφία των Theater- ''Lifting Shadows''.


Chroma Key εποχή

H μοναχική πορεία του Moore έχει μόλις αρχίσει. Εγκατέλειψε την Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκε στο Νέο Μεξικό, γράφοντας καινούργιο μουσικό υλικό για το προσωπικό του project ου είχε στο μυαλό του.
Το πρώτο project του ήταν ένα demo-cd με τον τίτλο ''Music meant to be heard'' όπου πολλά μέρη από τα κομμάτια του περιέχουν διαλόγους, λέξεις που ο Μοοre είχε ηχογραφήσει από περαστικούς κατά την διάρκεια των μοναχικών του ταξιδιών μέσα στην χώρα.

Το 1998 ο Μοοre δημιουργεί την μπάντα του κάτω από το όνομα Chroma Key και ολοκληρώνει το πρώτο του cd ''Dead Air for Radios''. Στην μπάντα ντράμερ & μπασίστας είναι οι γνωστοί Mark Zonder και Joey Vera αντιστοιχα ,από τους Fates Warning.
To style του άλμπουμ αλλά και των μετέπειτα αλμπουμ είναι σκοτεινο υπο΄την έννοια της μελαγχολίας και το χαρατκρίζει η ambient ατμόσφαιρα που πλησιάζει το στυλ΄των Peter Gabriel & T. Amos.
Το 2000 o Moore μετακινείται στην Καλιφόρνια και ηχογραφεί το δευτερο άλμπουμ ''You go now'' των Chroma Key με άλλους μουσικούς σε κιθάρα, μπάσο και ντράμς. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Καλιφόρνια γράφεται στο California Institute of Arts και δημιουργεί ένα μικρό καλλιτεχνικό ντοκιμαντέρ με τίτλο ''Octember Revolution''. Mετά το τέλος της παραμονής του στο California Institute of Arts φεύγει για την Κόστα Ρίκα όπου εργάζεται στο Radio for Peace International κάνοντας ένα εβδομαδιαίο ακτιβιστικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα. Αργότερα, μερικά speech-texts του Μοοre από την εκπομπή του κυκλοφόρησαν ως προσωπικό του project με διανόμη μόνο στο Internet υπό τον τίτλο '' Memory Hole 1''
To 2004, o Moore έψαξε με λεπτομέρεια για κρατικά φιλμς θέλοντας να γράψει ''ψεύτικο-soundtrack'' για αυτά. Το φίλμ που κατέληξε είναι το Age 13 , ένα εκπαιδευτικό φίλμ του 1950 που χρησιμοποιήθηκε στα σχολεία. Πιο συγκεκριμένα, επεξεργάστηκε το βίντεο μειώνοντας στο μίσο την ταχύτητα αναπαραγωγής του και πάνω σε αυτό κινηθηκε η μουσική που έγραψε επηρεαζόμενος από τα συναισθήματα (moods) και την υφή (texture) της εικόνας που έβλεπε. To αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης είναι το προσωπικό του αλμπουμ,με τίτλο ''Graveyard Mountain Home'' .

Μοοre & O.S.I. εποχή

Ο Μοοre το 2003 δέχτηκε την πρόταση του J.Matheos, κιθαρίστα και βασικού συνθέτη των Fates Warning να μπει στο προσωπικό project του Matheos, OSI , εκεί ο Kevin Moore ξαναείδε το Portnoy (ντραμερ Theater) για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια . Όλα κύλησαν μια χαρά και το οι ΟSI κυκλοφόρησαν το πρώτο τους cd με τίτλο ''Office of Strategic Influence'' το οποίο αποτέλεσε μια μίξη του ambient-texture στυλ των Chroma Key με τα σκλήρα κιθαριστικά μέρη των Fates Warning & Dream Theater. Ο Μοοre στους OSI ανέλαβε εκτός από τα keyboards και την φωνή σε μερικά κομμάτια.

Η συνεχής περιπλάνηση του Moore σε πολλά μέρη του κόσμου τον έφερε το 2004-2005 στην Κωνσταντινούπολη όπου και έμεινε. Εκεί εξερευνόντας τα soundtrack μονοπάτια δέχτηκε πρόταση από γνωστό Τούρκο σκηνοθέτη και έγραψε το soundtrack δύο ταινιών, ''Οκul (The School)'' και ''Kucuk Kiyamet (Little Apocalypse)''. Aπό την πρώτη ταινία ''Okul'' κυκλοφόρησε και το προσωπικό του cd με τίτλο ''Ghost Book'' .

Σήμερα ο Kevin Moore, έχοντας φτάσει στα 40 του χρόνια, διατηρεί ακόμα τους Chroma Key εν ζωή ετοιμάζοντας καινούργιες δουλείες. Ασχολείται με προσωπικές ambient-texture μουσικές δουλειές όπως επίσης και μελλοντικές συνεργασίες για soundtracks.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ... '' Νο rest for the wicked''

Ένας πραγματικός καλλιτέχνης που δεν φοβήθηκε να αφήσει την δημοσιότητα και την λαμπρή μουσική πορεία των Theater και να ασχοληθεί με τις προσωπικές του ιδεές. Πειραματιζόμενος με το ambient-texture είδος των δικών του Chroma Key, αναζητώντας την ουσιαστική υφή της μουσικής σύνθεσης μέσα από την επεξεργασία διαλόγων του με αγνώστους,μέσα από παλιά βίντεο-φιλμς, μέσα από την συνεχή ..νομαδική του τάση να ταξιδεύει, να ψυχολογεί ανθρώπους μέσα σε αχανείς πόλεις. Ένα πανέμορφο μοντέλο μέσα από μια φωτογραφία έκανε έναν χαρισματικό μουσικό να ''τραπεί σε φυγή'' , τρέχοντας και ψάχνοντας τόσα χρόνια σε όλο τον κόσμο την μουσική υφή του εαυτού του... Μοναδικός..

''Νο rest for the wicked...''


-- Kείμενο : Bill Fishy
-- Πληροφορίες : Aρθρα σε sites
-- Chroma Key site : www.chromakey.com






3 σχόλια:

Metalhead είπε...

Τώρα δλδ περιμένεις να σου πούμε μπράβο??

arkandos είπε...

axaxaaxaxaxa......!!!
Μην τον ακούς τον εγγονό του Satanta
Μπράβο...;):)

Bill Psarras είπε...

spase re rob!!!:P